شرح و بررسی دو فاکتور: چه چیز تعیین کننده مقدار پیشرفت در بیمار هانتینگتون است؟ یک مطالعه ام آر آی برای طول دوره زندگی A Tale of Two Factors: What determines rate of progression in Huntington Disease? A Longitudinal MRI study

Abstract

Background: Over the past several years, increased attention has been devoted to understanding regionally selective brain changes that occur in Huntington’s disease and their relationships to phenotypic variability. Clinical progression is also heterogeneous, and while the CAG repeat length influences age of onset, its role, if any, in progression has been less clear. We evaluated progression in HD using a novel longitudinal MRI analysis; our hypothesis was that the rate of brain atrophy is influenced by the age of onset of HD.

Methods: We scanned 22 patients with HD at approximately one-year intervals; individuals were divided into one of three groups, determined by the relative age of onset.

Results: We found significant differences in the rates of atrophy of cortex, white matter and subcortical structures; patients who developed symptoms earlier demonstrated the most rapid rates of atrophy as compared to those who developed symptoms during middle-age or more advanced age. Rates of cortical atrophy were topologically variable, with the most rapid changes occurring in sensori-motor, posterior frontal and portions of parietal cortex. There were no significant differences in the rates of atrophy in basal ganglia structures. While both CAG repeat length and age influenced the rate of change in some regions, there was no significant correlation in many regions.

Conclusion: Rates of regional brain atrophy are influenced the age of onset of HD symptoms and are only partially explained by the CAG repeat length. These findings suggest that other genetic, epigenetic and environmental factors play important roles in neurodegeneration in HD.

Keywords: MRI longitudinal atrophy; Phenotypic variability; Huntington’s disease; neurodegeneration; longitudinal MRI

چکیده فارسی

تاریخچه: در طول چند سال گذشته، توجه زیادی به به فهمیدن تغییرات انتخابی ومنطقه ای مغز شده است که در بیماری هانتینگتون رخ می دهد و در نتیجه رابطه آن ها را با متغیر فنوتیپی مورد بررسی قرار داده اند. پیشرفت کردن بالینی هتروژنوس نیز می باشد در حالی که CAG در طول عمر می تواند موثر بودن یک فرد را تکرار می کند؟، نقش آن در زمینه پیشرفت کردن کمتر مشخص می باشد. ما پیشرفت مربوط به HD را با استفاده از طول عمر معمول برای آنالیزهای MRI ارزیابی کردیم، نظریه ما در مورد مقدار تحلیل رفتن مغز بود که به وسیله سن هر کس بر روی HD آن فرد اثر می گذارد. از علائم بیماری هانتینگتون (HD) کاهش شدید کنترل عضلانی، اختلال هیجانی و تداخلات آسیب‌شناختی (پاتولوژیک) در یاختههای مغز می‌باشد. این بیماری در اثرجهش در ژن کد کننده پروتئین هانتینگتین ایجاد می‌شود. آزمایش‌های انجام شده بر موش‌هایی که دستکاری ژنتیکی شده بودند منجر به شناسایی این پروتئین شد.یک بیماری نورودژنراتیو پیشرونده با توارث اتوزومال غالب، با بروز در سنین بزرگسالی، این بیماری با تریاد سه‌گانه‌ی حرکات غیرطبیعی کره،اختلالات شناختی،واختلالات روانی شناخته میشود.

روش ها: ما 22 بیمار مبتلا به HD در دوره تقریبا یک ساله مورد بررسی قرار دادیم- افراد به سه گروه تقسیم شده بودند که به وسیله سن نسبی هر کس مشخص می گشت.

نتایج: ما تفاوت های معنادار را در مقادیر مربوط به تحلیل رفتن کورتکس، ماده سفید و ساختارهای سابکورتیکال را یافته ایم، بیمارانی که دارای نشانه های اولیه و ارتقا یافته ای در این زمینه بودند که نشان دهنده مقادیر بسیار سریع تر تحلیل رفتن در مقایسه با افرادی بود که دارای نشانه های ارتقا یافته در طول میانسالی یا سن بیشتر بودند. مقادیر مربوط به تحلیل رفتن کورتیکول به صورت متغیر توپولوژیکی بود که با تغییرات سرعتی بالایی همراه بود که در موتور سنسوری و بخشی از کورتکس قابل مشاهده بود. هیچ گونه تفاوت های معناداری در مقادیر مربوط به تحلیل رفتن در ساختارهای عقده های پایه وجود نداشت. در حالی که هم زول تکرار cag و هم سن بر روی مقدار تغییر در برخی نواحی اثر داشت، در این شرایط هیچ گونه هم بستگی معناداری در بیشتر نواحی وجود نداشت.

نتیجه گیری: مقادیر مربوط به تحلیل رفتن تحت تاثیر سن افرادی می باشد که دارای نشانه های HD هستند و تنها به صورت جزئی به وسیله طول تکرار CAG توضیح داده شده اند. این یافته ها پیشنهاد می کنند که دیگر فاکتورهای ژنتیکی و محیطی نقش های بسیار مهمی را در HD بازی می کنند.

کلمات کلیدی: تحلیل رفتن MRI در طول عمر- گوناگونی فنوتیپی- بیماری هانتینگتون

مشخصات

توسط: H. Diana Rosas, MD, Martin Reuter, PhD, Gheorghe Doros, PhD مجله: National Institutes of Health (NIH) سال انتشار: 2011 میلادی تعداد صفحات متن اصلی: 14 تعداد صفحات متن ترجمه: 10 تاریخ درج: ۱۳۹۵/۵/۲۶ منبع: دیتاسرا

خرید آنلاین فایل ترجمه

عنوان: شرح و بررسی دو فاکتور: چه چیز تعیین کننده مقدار پیشرفت در بیمار هانتینگتون است؟ یک مطالعه ام آر آی برای طول دوره زندگی حجم: 1.30 مگابایت فرمت فایل: pdf قیمت: 129500 تومان رمز فایل (در صورت نیاز): www.datasara.com نرم افزارهای مورد نیاز: winrar - adobe acrobat - office