تاثیر کمک تصمیمی بر ریسک¬گریزی در تصمیمات سرمایه¬گذاری ثابت The effect of a decision aid on risk aversion in capital investment decisions



مقدمه

ریسک باتوجه به عدم قطعیت یا ابهام، اگر نگوییم در همه، دستکم در بیشتر تصمیمات مهم زندگی وجود دارد و محققان نشان داده اند که به طور مداوم انتخاب های ما را در میان مجموعه ای از زمینه های تصمیم گیری تحت تاثیر قرار می دهد. به طور مشخص در کسب و کار، نتایج سرمایه گذاری ثابت آینده نگرانه ندرتا قطعی هستند و ابهام نتیجه قانون است نه استثناء. بعلاوه عدم قطعیت و ابهام به طور منفی تصمیمات تخصیص منابع مدیران را تحت تاثیر قرار می دهند.اسپرینکل، ویلیامسون و آپتون (2007) به این نکته اشاره می کنند که ریسک گریزی افراد را به انتخاب پروژه های مطمئن هدایت می کند که منافع شرکت را کاهش می دهد (ص.437). در این مطالعه تاثیر کمک تصمیمی را بر کاهش ریسک گریزی بررسی می کنیم.

هنگام گرفتن تصمیمات سرمایه گذاری ثابت، مدیران اغلب با چندین گزینه مواجه می شوند که باید به نمایندگی از شرکت انتخاب کنند. عدم قطعیت و ابهام ذاتی در تصمیمات سرمایه گذاری ثابت، پیچیدگی انتخاب و دشواری کار را افزایش می دهد که به نوبه خود فرآیندهای مشورتی و انتخاب نهایی را تحت تاثیر قرار می دهد. تحقیق پیشین نشان داد که افراد ظرفیت شناختی محدودی دارند و در نتیجه عموما بر ساده-سازی و/یا واکنش های انفعالی در تصمیمات پیچیده محیطی تکیه می کنند.

تصمیمات کمکی غالبا در وجوه عملی و تحقیقی بعنوان ابزاری برای هدایت تصمیم گیری کارکنان در مسیر منافع شرکت به کار گرفته می شوند. عموما زمانی که سازمان ها منابع بنیادین خود را در توسعه، پیاده سازی و کاربرد کمک های تصمیمی سرمایه گذاری می کنند، منافع مطلوب اغلب درک نمی شوند.تنوع افراد و متغیرهای وظیفه می تواند اثربخشی کمک های تصمیمی را محدود کرده یا افزایش دهد. اگر دلایل پنهان تصمیم گیری پایین تر از حد مطلوب با کمک نشان داده نشود آنگاه کمک تصمیمی به منفعت نمی انجامد و هزینه های توسعه هدر خواهد رفت. در زمینه تصمیم گیری که ابهام نتیجه در آن برجستگی بیشتری برای تصمیم گیرندگان دارد، افزایش مقدار ساختار وظیفه و شفافیت از طریق کمک تصمیمی ابزار موثری در تأثیرگذاری بر رفتار انتخاب است.(شکل 1)

ویژگی های فردی مانند تحمل ابهام و تاثیر سرشتی برای تاثیر بر تصمیم گیری در محیط غیر قطعی و ابهام نشان داده شده اند. خصوصا، تحمل ابهام (TOA) بعنوان عامل تاثیر روی تصمیمات در میان شماری از زمینه-های کسب و کار نشان داده شده است که توسط بودجه بندی سرمایه محدود نمی شود. در زمینه کسب و کار که در محیط های غیر قطعی و مبهم تنظیم شده اند، تاثیر سرشتی نیز می تواند قضاوت حسابرس، تصمیم-گیری اخلاقی و تصمیمات سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار دهد. در نسبت با این امور، در تحقیق حاضر، ما تاثیر اختلاف کمک تصمیمی را در میان افرادی که سطوح مختلفی از تحمل ابهام و تاثیر مثبت و منفی را نشان دادند، فرض گرفتیم.

الف) میانگین حاشیه ای تخمینی نقاط
1 بدون کمک تصمیمی
2 با کمک تصمیمی
ب) میانگین حاشیه ای تخمینی نقاط
1 بدون کمک تصمیمی
2 با کمک تصمیمی

شکل 1 – الف: میانگین حاشیه ای تخمینی نقاط.ب: میانگین حاشیه ای تخمینی نقاط

ما آزمایشی انجام دادیم و در آن شرکت کنندگان را از میان سه طرح سرمایه گذاری ثابت انتخاب کردیم که طرح های سرمایه گذاری آنها در سطوح مختلفی از ابهام نتیجه، متغیر بود. طرح اولیه با اهداف مشترکی در ارتباط بوده و ریسک نتیجه را نیز در نظر می گیرد(ابهام). تمامی شرکت کنندگان با اطلاعاتی در خصوص اهداف سازمانی برای یاری به تصمیم سازی مجهز شده اند. به علاوه، نیمی شرکت کنندگان کمک تصمیمی مورد نیاز برای ارزیابی هر برنامه در نسبت با اهداف کوتاه مدت و بلند مدت استراتژیک سازمان دریافت کرده اند. در ادامه شرکت کنندگان نقاطی را در سه طرح سرمایه گذاری ثابت اختصاص دادند و این اختصاص در نبست با درجه ی حمایت نسبی صورت می پذیرد. سطوح فردی تحمل ابهام با استفاده از معیار تحمل ابهام مک-دونالد(1970) ارزیابی شده است و اثر سرشتی با استفاده از مقیاس PANAS اندازه گیری شده است.

ما پیش بینی کردیم و دریافتیم که کمک های تصمیمی بیشترین تاثیر را در کنار احتیاط فردی برتصمیم گیری و و عدم تحمل فردی ابهام و جستجوی ساختار تصمیم گیری می گذارند( آنهایی که بیشترین تاثیر منفی را دارند شامل موارد مورد اشاره ی ساورز، 2005، است).

نتایج این پژوهش بر کاربرد کمک تصمیمی و طراحی تصمیمات سرمایه گذاری ثابت تاثیر گذار است و در مباحث علمی در خصوص عوامل موثر در کمک تصمیمی مشارکت جدی دارد. چنانچه بیشتر تصمیمات حسابداری با درجاتی از عدم قطعیت و عواملی که بر این انواع تصمیم که مورد توجه پژوهش گران حسابداری قرار دارد مرتبط است.

پژوهش حاضر به این صورت صورت می پذیرد : بخش دوم مباحث نظری را در این باره ارائه داده و فرضیات پژوهش را مشخص می کند. روش شناسی این پژوهش در بخش 3 توصیف شده و نتایج در بخش چهارم ارائه شده است. بخش پنجم به خلاصه ی نتایح، مباحث و محدودیت ها در کنار خطوط مورد نظر برای پژوهش های آتی اختصاص دارد.

2. مباحث نظری و توسعه ی فرضیات

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

تحقیقات پیشین نشان دادند که افراد همواره بر پایه ای عقلانی عمل نمی کنند. مفهوم عقلانیت محدود این ایده را در بر دارد که افراد اغلب، و نه همیشه، صراحتا عقلانی اند. افراد در بسیاری موارد تصمیماتی را اخذ می کنند که انتظاراتی بهینه را در بر ندارد. توصیف چنین رفتارهایی شامل محدودیتِ شناختی و اثر سرشتی است. تصمیم گیرندگان در بسیاری موارد بر راه های میان بر یا ابتکاری برای کمک به تصمیم گیری استفاده می-کنند تا در برابر وظایف تصمیمی دشوار، واکنش موثری داشته باشند. از این جهت، این واکنش های ابتکاری و موثر می توانند به تصممیات نرمال و صحیح بینجامند. البته در برخی موقعیت ها آنها همچنین تصمیمات پایین تر از سطح بهینه اخذ می کنند. خطاها و/یا پیش داوری ها می توانند به تصممیات مدیریتی بینجامند که با منافع بلند مدت جامعه یا شرکت ناسازگار است.

ابهام یکی از عواملی است که به نحو سازگار بر رفتار انتخابی تاثیرگذار است و این رفتار را در نسبت با ابهام مورد آزمون قرار می دهد. الس برگ در انتخاب میان دو عامل که در همه ی وجوه جز در خصوص احتمال ابهام با یکدیگر مشابه هستند این نکته را دریافت که افراد عموما گزینه ای با ابهام کمتر را انتخاب می کنند. بسیاری از مطالعات بعدی نیز گریز از ابهام یا تمایل مشارکت کنندگان به پرداختن بهای گریز از ابهام را نشان داده اند.

مکانیزم دقیقی که از طریق آن گریز از ابهام بر تصمیمات تاثیر می گذارد، نامشخص است؛ به هر روی بسیاری از توضیحات پیشنهادی، اختلافی را در اهمیت اطلاعات مبهم در نسبت با تصمیم گیرندگان ترکیب می کنند. اهمیت افزایش یافته اطلاعات مبهم باعث می شود که تصمیم گیرندگان به صورت انتخابی بر زیرمجموعه کوچکی از اطلاعات در فرآیند تصمیم گیری تمرکز نمایند. توجه گزینشی بر شیوه اخذ تصمیمات گرفته و انتخاب گزینه ها تاثیر می گذارد. چندین بررسی عنوان کرده اند که تغییر اهمیت اطلاعات، گرایش تصمیم-گیرنده به انتخاب گزینه ابهام گریز را اصلاح می کند. هو و همکاران (2005) تاثیر ابهام در نتیجه و اطلاعات غیر مرتبط را بر تصمیمات بودجه بندی سرمایه بررسی کردند و دریافتند که در زمینه عایدی، مدیران سرمایه-گذاری هایی را انتخاب می کنند که ارزش شرکت را افزایش نمی دهد. برای اطمینان از این که مدیران در سطوح مختلف سازمانی بر عواملی تمرکز می کنند که سازمان آن را مرتبط با تصمیمات سرمایه گذاری ثابت می یابد، پیشنهاد می شود پیاده سازی سیستم هایی که آشکارا عوامل را برای در نظر گرفتن فرآیند بودجه بندی سرمایه لحاظ می کنند. یافته های تحقیق طراحی کمک تصمیمی را برای تمرکز دوباره بر تمامی وجوه پنهان تصمیم پیشنهاد می کنند که ممکن است ابزار موثری در کاهش گریز از نتایج مبهم در تصمیمات مدیریتی باشد.

2.2 کمک های تصمیمی

کمک های تصمیمی به طور گسترده در عمل و تحقیق بعنوان ابزار غلبه بر جهتگیری در قضاوت های فردی و تصمیم گیری به کار گرفته می شوند. کمک های تصمیمی می توانند فرآیند شناختی را بهبود بخشند و وظایف ساختار یافته تری که به پیچیدگی کمتری بیانجامد و کیفیت داوری و تصمیم بالاتری داشته باشد ایجاد کنند.

شرکت ها ممکن است منابع بنیادی خود را در توسعه، پیاده سازی و کاربرد کمک تصمیمی سرمایه گذاری کنند. هرچند، تحقیق پیشین نشان داده است که مزایای بالقوه ی کمک تصمیمی همواره قابل درک نیستند(در اثر محدودیت های شناختی، پیش داوری ها و واکنش های احساسی). تنوع افراد و وظایف می تواند تاثیربخشی کمک تصمیمی را محدود کند. می توان نشان داد که کمک های تصمیمی که به این مسائل اشاره می کند بسیار موثر هستند. به طور مشخص، شواهد نشان می دهند که کمک های تصمیمی می تواند آثار پیش داوری هایی که تصمیم در شرایط عدم قطعیت را تحت تاثیر قرار می دهند را کاهش دهد. در حوزه ی سرمایه گذاری ثابت، ساورز(2005) اثربخشی کمک تصمیمی را در غلبه بر پرهیز از تصمیم در محیط های نامطمئن را مورد بررسی قرار داده است. ابزار تصمیم برای ارتقای رویکردی مساله محور به تصمیم گیری برای غلبه بر انتخاب گریزی مرتبط با آثار منفی موثر طراحی شده است. این کمک در غلبه بر تصمیم گریزی در وظایفی با پاسخ عاطفی منفی در انتخاب های دشوار نیز نوثر است. هرچند، این مطالعه این نکته که آیا کمک در خصوص انتخاب های مرتبط با ابهام گریزی و یا سایر پیش داوری ها نیز موثر است یا نه را مورد ارزیابی قرار نمی دهد.

در زمینه ی ارزیابی با کارت امتیاز متوازن، رابرتس و همکاران(2004) اثربخشی کمک تصمیمی را در توسعه ی تلقی مشارکت کنندگان مورد ارزیابی قرار داده است. ابزار کاربرد تصمیم برای تمرکززدایی مورد نیاز در داوری-های پیچیده طراحی شده است. این کمک در غلبه بر پیش داوری های عمومی در موارد گونانگون نیز موثر واقع شود.

در پژوهشی دیگر، اسلویک و تورسکی این نکته را مورد آزمون قرار دادند که آیا ارائه ی اطلاعات در خصوص ابهام گریزی و روش های جایگزین تصمیم گیری ابزاری موثر در کاهش ابهام در رفتار انتخاب است. اما علی رغم ارائه ی این اطلاعات، اکثر افراد همچنان بر اساس ابهام گریزی انتخاب می کنند. پژوهش دیگری نشان داده است که آموزش ها یا پیش آگاهی هایی از این دست نمونه ی ترکیبی از ارتقای عمل انتخابی را به ثبت می رساند. دلیل این امر آن است که در حالی که تصمیم گیرنده از پیش داوری احتمالی آگاه می شوند، کمک وظیفه مورد نظر را ساختار دوباره نمی بخشد.

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

با نظر به تمامی این موارد در کنار یکدیگر، پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که کمک تصمیمی می تواند ابزاری موثر برای بازگرداندن توجه به اطلاعات مرتبط با اهداف کوتاه و بلند مدت استراتژیک باشد. این روش از پیچدگی وظایف و ابهام گزینه های انتخابی می کاهد و تلاش و عدم اطمینان مرتبط با فرآیند تصمیم گیری را کاهش می دهد.

2.3 تحمل ابهام

با این حال اثربخشی کمک تصمیمی ما ممکن است مشروط به ویژگی های مشارکت کننده باشد. ما نخست میزان تحمل ابهام(TOA) را در نظر می گیریم. TOA هم گرایشی شناختی و هم اثر شخصیتی است و به عنوان درجه ای تعریف می شود که افراد موقعیت های مبهم را درک می کنند. موقعیت های مبهم یا محرک با اشاراتی ناآشنا، پیچیده یا نامتناسب مرتبط است که ساختاردهی و طبقه بندی آنها دشوار است. افراد با TOA بالا عموما موقعیت های مبهم را به عنوان موقعیتی مطلوب، محرک و چالش برانگیز ارزیابی می کنند. در مقابل افرادی که از TOA پایینی برخوردارند، عموما از محرک های مبهم می پرهیزند و بیشتر در پی حمایت هستند و نیاز به وضوح دارند. پیشتر گش و رای(1997) دریافتند که سطوح TOA رفتار انتخاب را در بازه ای از تصمیمات تعیین می کند.

TOA افراد همچنین بر چارچوب دهی به سرمایه گذاری تاثیر گذار است. درحالی که تصمیم کمکی می تواند تصمیم گیرندگان را در جهت چارچوب دهی بهتر به تصمیمات یاری کند، به نحو متفاوتی بر افراد با TOA بالا و پایین تاثیرگذار است. افرادی به TOA پایین به راه حل های سیاه و سفید گرایش دارند و اغلب به وضوح بیشتری نیاز دارند و موقعیت های مبهم را به عنوان تهدید می نگرند. در نتیجه، این افراد ممکن است بیشتر پذیرای کمک تصمیمی باشند که آنها در حداقل سازی و یا حذف تهدیدات یاری می کند. از این رو ما انتظار داریم که افراد با TOA پایین به احتمال بیشتر تحت تاثیر کمک تصمیمی در بازه ی تصمیمات قرار گیرند.

گش و رای(1997) دریافتند که افرادی که کمتر ریسک گریز هستند و TOA بیشتری دارند اغلب اعتماد بیشتری به تصمیماتشان دارند. اما اعتماد بیشتر به تصمیمات، به تمایل کمتر به اعتماد به کمک تصمیمی می-انجامد. در تحقیقی در زمینه ی تصمیمات سرمایه گذاری، نلسون، کریش و بلومفیلد(2003) دریافتند که اعتماد به نحو منفی با تکیه به کمک تصمیمی در ارتباط است. لذا افراد با TOA بالا اعتماد بیشتری به تصمیمات خود دارند و از این رو انتظار داریم که کمتر تحت تاثیر کمک های تصمیمی قرار می گیرند. این پژوهش ها و آثار ما را به نخستین فرضیه می رسانند که مطابق آن تصممیات افرادی با تحمل ابهام کمتر(آنها که در جستجوی وضوح هستند) بیشتر از افرادی با تحمل ابهام بیشتر(آنها که اعتماد بیشتری به تصمیمات خود دارند و در برابر چالش ها و حرک ها احساس بهتری دارند) تحت تاثیر کمک تصمیمی قرار می گیرد.

H1. اثربخشی کمک های تصمیمی در کاهش ریسک گریزی به میزان تحمل ابهام در افراد تصمیم گیرنده مشروط است، مانند آنکه، کمک تصمیمی به احتمال بیشتری تاثیر ابهام نتیجه را در افرادی که از تحمل ریسک کمتری برخوردارند در نسبت با افراد دارای تحمل ابهام بیشتر تخفیف می دهد.

2.4 اثر سرشتی

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

واژه اثر برای تشریح حالاتی و احساسات به کار می رود (forgas& George,2001;Kida et al,2001). حالت ها غالبا بعنوان یک امر نسبتا طولانی بدون انگیزه مجزای منفرد مشخص پیشین تعریف می شوند (Ding & Beaulieu,2009; Moreno,Kida,&Smith,2002). در مقابل، احساسات مسلما محصول حالت از پیش موجود و حادقه محرک هستند؛ به همین ترتیب احساسات با شدت بالاتری متمایز می شوند و انگیزه قطعی و به طور بالقوه یک هدف پاسخ دارند (Forgas,1992). مرز میان حالات و احساسات حاد نیست و احساسات در نسبت با حالات شرطی هستند (Frijda,1986). بر این اساس می توان اثر را در یک طیف پیوسته از احساسات کوتاه مدت مرتبط با کار تا مقیاس های بزرگتری از حالات موثر تجسم کند (Fiske & Taylor,1991; Stone &Kadous,1997).

تحقیقات پیشین معمولا از ماهیت بسیار وابسته تاثیر و شناخت غافل بودند (Forgas& George,2001; George & Brief,1992,1996). به همین ترتیب، یک باور معمول اشتباه این بود که تاثیر تنها می تواند در تصمیم گیری های عقلانی با شیوه ای نامطلوب مداخله کند؛ یعنی تنها می تواند منجر به تصمیمات مخدوش شود.دیدگاه در حال ظهور این است که تاثیر جزء ضروری تصمیم گیری و رفتار نرمال در گستره بزرگی از زندگی واقعی است و همواره غیر کاربردی نیست (Adophs&Damasio,2001; Birnberg,2011;Libby,Tan,&Seybert,2008). بعنوان مثال، وضعیت اثربخش ترس اغلب می تواند توجیه و منجر به پاسخ های پیشگیرانه بهنجار شود. شواهد قابل بحثی وجود دارد که شناخت و تاثیر در واقع جدا از یکدیگرند اما در عملکردهای ذهنی تعامل دارند (Bhattacharjee & Moreno,2002; LeDoux,1996). تاثیر بعنوان مکانیزم جهت داری بکار گرفته می شود که فرآیند اطلاعات را هدایت می کند و به تصمیم گیرندگان آگاهی می دهد که چه استراتژی هایی در شرایط فعلی مناسب است (Stone & Kadous; 1997). واکنش های احساسی همچنین بعنوان ابزارهایی برای ارزیابی و واکنش به نتایج تصمیمات به کار گرفته می شوند. تاثیر یکی از جنبه های اصلی رفتار سازمانی است و بندرت پیش می آید که رفتارهای مرتبط با کار بدون اثربخشی بر گزارش به طور کامل ادراک شود (Bhattacharjee & Moreno,2002; Kida et al.,2001; Zajonc,1980).

از نظر تاریخی، عبارات اثربخش اغلب براساس ظرفیت مثبت با منفی گروه بندی شده اند (Chung,Cohen & Monroe,2008,2011; George & Jones,1997). اثر مثبت با صفاتخودتوصیفی فعال مانندمشتاق، هیجان زده، الهام بخش (البته تنها به این صفات محدود نمی شود) و نیز صفات تابعی همچون خوشحال، راضی، خشنود، خرسند مربوط هستند. اثر منفی با احساساتی مانند خشمگین (یک وضعیت فعال) یا اضطراب، ناامیدی/افسردگی یا ترس (حالات انفعال) مشخص می شود. امروزه در تحقیقات تجربی، جهت و شدت رفتارهای مرتبط با وضعیت های مختلف غالبا به سختی قابل پیش بینی هستند (Bless,2000;Connelly,Helton-Fauth,&Mumford,2004;Lazarus,1991) و اکنون اعتقاد بر این است که واکنش ها به طور بالقوه وابسته به کار هستند (Au,Chan,wang,&Vertinsky,2003;Cianci&Bierstaker,2009;Creyer&Kozup,2003). بعلاوه اثبات شده است که طبقه بندی تمام وضعیت های موثر به طور ساده به دو دسته اثر مثبت و منفی مسأله ساز است. بعنوان نمونه، تعجب یک احساس خنثی است و از این رو کاملا نمی تواند در ظرفیت مثبت یا منفی قرار گیرد (Laros & Steenkamp,2005; Storm& Storm,1987). بعلاوه وضعیت اثر منفی عصبانیت و ترس به طور مداوم منجر به رفتارهای متضاد در زمینه های مختلف می شود (Connelly et al.,2004; Druckman & McDermott,2008).

امروزه مطالعه اثر در بافت کسب و کار محدود شده است و ممکن است درک پیچیدگی کامل این پدیده به شکست بیانجامد. نتایج مخلوط شده اند و همواره هم سو با فرضیه پژوهشگر نیستند (Chung et al.,2008; Cianci & Bierstaker, 2009; Lowe & Reckers,2012;Reckers-saucius & Lowe,2010). با برخی پیچیدگی ها، وضعیت های اثربخشی با ظرفیت یکسان (منفی یا مثبت)یافته شده اند که بر رفتار در جهات متضادی تاثیر می گذارند (Carso& Shafir,2006; Druckman& McDermott,2008;Laros & Steenkamp,2005). بعنوان مثال، لرنر و کلتنر (2000) دریافتند که وضعیت های منفی مختلف موجب قضاوت های متفاوت می شود زیرا ساختار اثر منفی در واقع شامل چند وضعیت متفاوت است. این تحقیق نشان می دهد که ترس منجر به قضاوت های بدبینانه و خشم منجر به قضاوت خوشبینانه، وضعیت منفی منفعل ترس را نشان می دهد که با باور عدم کنترل آینده تحکیم شده است در حالی که وضعیت منفی اما فعال خشم با باور برخی کنترل های مشخص آینده مستحکم شده است. پژوهشگران به طور فزاینده ای عنوان می کنند که نگاهی فراتر از طبقه بندی ظرفیت مثبت و منفی و ارائه تحلیل دقیقی از تاثیر اهمیت دارد (Connelly et al,2004; Lazarous,1991;Lerner & Tiedens,2006). بعلاوه جنبه های مشخصی از تاثیر مثبت و منفی، ممکن است برای کارهای شناختی مختلف بیش از دیگران اهمیت داشته باشد که نیاز به بررسی وضعیت های تاثیر مشخص دارد (یعنی شادی، ناامیدی، ترس، خشم، تحریک). علاوه بر این، بررسی این که آیا وضعیت تاثیر مشخص، فعال است یا وابسته، اهمیت دارد چرا که تحقیق پیشین )کانلی و همکاران، 2000؛ هلتون، بناویدز و کانلی، 2000) نشان داد که این جنبه از تاثیر انتظارات و ادراک را هدایت می کند. Exhibit 1 را ببینید.

در حالی که برخی افراد ناامیدی را پس از رویارویی تجربه می کنند، افرادی نیز از رویارویی بیمناک هستند (Lazarous,1991). افراد با احساس ترس پیش بینی می کنند که تصمیم های انتخابی ضعیف باعث نتایج و احساسات ناراحت کننده در آینده می شود (Connelly et al., 2004; Kida et al., 2001; Liewenstien,Hsee,Weber, & Welsh,2001). برای جلوگیری از چنین احساساتی، افراد معمولا از تصمیمات پر ریسک با به تاخیر انداختن این تصمیمات به مقامات ارشد، همکاران یا کمک تصمیمی، اجتناب می کنند (Brinberg,2011; Dacin & Murphy,2009;Lerner & Keltner,2000). یعنی افرادی که می ترسند دنبال راه فرار یا جایگزینی با حداقل دوره مقاومت هستند (Anderson,2003). ساورز (2005) دریافت که افرادی که می ترسند بسیار مستعد دوری از مسئولیت برای تصمیم گیری هستند. علاوه بر این کانلی و همکاران (2004) عنوان کردند که ترس با احساس بدبینی به آینده همراه است زیرا افراد حوادث آینده را غیر قابل کنترل و غیر قطعی می دانند که مقابله با آنها دشوار است. با این پیشینه، ما فرض کردیم که افرادی که می ترسند به احتمال زیاد از تصمیم گیری دوری می کنند یا آن را به عهده کمک تصمیمی می-گذارند. پس این فرض دوم ماست.

H2. اثربخشی کمک تصمیمی در کاهش ریسک گریزی مشروط به سطح اثر منفی سرشتی فردی تصمیم-گیرنده است به طوری که کمک تصمیمی به احتمال زیاد، اثر ابهام گریزی نتیجه را در موضوعاتی با میزان بالای اثر منفی(خصوصا ترس) مرتبط با مقدار پایین اثر منفی کاهش می دهد.

در نهایت، فرض کردیم که افراد در اثر مثبت و فعال وضعیت انگیختگی ( با توصیفاتی مانند پرهیجان، مشتاق، الهام بخش) ریسک گریزی کمتری در در انتخاب های بودجه بندی سرمایه نشان می دهند (Druckman & McDermott,2008; Gaudine & Throne,2001). ما از تعامل این ویژگی های مشترک با کمک تصمیمی پیش بینی انجام ندادیم اما در درجه اول آن را بعنوان متغیر کنترلی با درک این که افراد در ریسک-گریزی/پذیری متفاوتند، به حساب آوردیم.

H3. تصمیم گیرندگان امتیازات بالاتر(پایین تر) در وضعیت اثربخش فعال مثبت انگیختگی ریسک گریزی کمتری(بیشتری)در تصمیمات بودجه بندی سرمایه نشان می دهند.

3. طراحی تحقیق و روش تجربی

3.1 شرکت کنندگان

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

شکل 1 مدل حلقه ای تاثیر

آمار توصیفی نمونه ها در جدول 1 آمده است. تقریبا 75 درصد شرکت کنندگان در این آزمایش آقایان بودند. میانگین سن آنها 31 سال و 29 سال به ترتیب برای آقایان و خانم ها بود. موضوعات از پیشینه های مختلفی شامل مهندسی، سیستم ها/فناوری اطلاعات، مدیریت، مالی و سایر حوزه ها مطرح شد.

3.2 وظیفه

شرکت کنندگان در نقش عضوی از کمیته سرمایه گذاری یک شرکت سهامی عام ظاهر شدند. کمیته مسئولیت انتخاب طرح های سرمایه گذاری و دریافت مالی را به عهده داشت. اطلاعات در خصوص اهداف شرکت بعنوان معیاری برای ارزیابی هر طرح سرمایه گذاری در نظر گرفته شد. معیار اصلی هدف بلند مدت شرکت از ارزش افزوده سهامدار بود. به شرکت کنندگان گفته شده بود که شرکت فلسفه مدیریتی کارت امتیاز متوازن (BSC) را پیاده سازی نموده است و پیشرفت همزمان را در هر یک از چهار طبقه اجرایی (آموزش و توسعه، فرآیندهای داخلی، ارزش مشتری و اثربخشی مالی) به عنوان جزء ضروری موفقیت و تداوم هدف بلند مدت ارزش افزوده سهامداران به رسمیت می شناسد.

با دنبال کردن این توصیف روایی از خطوط راهنمای توصیفی، موضوعات در جدول زیر براساس اهداف بلندمدت و کوتاه مدت شرکتی به ترتیب زیر خلاصه شدند:

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

اهداف کوتاه مدت:- آموزش و توسعه (منابع انسانی)
فرآیندهای داخلی(عملیات)
ارزش مشتری(بازاریابی)

اثربخشی مالی

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

بعد از تشریح اهداف و استراتژی شرکت، جزئیات اطلاعات برای هر یک از سه طرح سرمایه گذاری ارائه شد. هر طرح به صورت روایی شامل اطلاعاتی درخصوص این که چگونه عناصر هر طرح با طبقه های استراتژیک دارای هدف مشترک هستند، تشریح شد. هر طرح به یک میزان سرمایه از شرکت نیاز داشت. پیوست A را ببینید.

هر تشریح طرح با جدولی که بازگشت سرمایه (ROI) را در هر سال برای 5 سال اول پس از پیاده سازی پروژه نشان می داد، دنبال شد. بازگشت سرمایه سالانه برای هر طرح پیشنهادی در یک محدود (یعنی 6 تا 8 درصد) نشان داده شد. هر طرح پیشنهادی میانگین بازگشت یکسانی برای 5 سال ابتدایی داشت؛ در هر حال، تنوع فزاینده ای در محدوده بندی بازگشت در میان طرح ها دیده می شد. بعلاوه تنوع بازگشت سال به سال با تنوع بیشتری در سال های بعد افزایش می یافت و در طح پیشنهادی 3 بیشترین تنوع را داشت.

طرح پیشنهادی 3 برای داشتن بیشترین همسویی و مشاکرت با هداف استراتژیک چندگانه شرکت طراحی شده بود. به بیان دیگر، طرح 3 برای داشتن بیشترین مزیت در تمام اهداف استراتژیک بلند مدت شرکت طراحی شده بود اما به صورت بالقوه در محدود ابهام نتایج کوتاه مدت مالی بود که آن را نامطلوب نشان می-داد. تست های پایلوت برای تایید این که این اعمال نفوذ مطابق برنامه عمل می کند انجام شد.

پس از بررسی هر یک از طرح های سرمایه گذاری، به شرکت کنندگان گفته شد که از 100 ، امتیازی به هر یک از سه طرح اختصاص دهند که نشان دهنده عقیده آنها در خصوص اینکه هر طرح پیشنهادی چقدر بازده مالی دارد باشد. امتیاز بالاتر به یک طرح نشان دهنده حمایت مرتبط بیشتر برای سرمایه گذاری در طرح بود.

جدول 1 آمار توصیفی

3.3 کمک تصمیمی

برای حدود نیمی (38 نفر) از شرکت کنندگان، کمک تصمیمی بعنوان بخشی از آزمایش در نظر گرفته شد. پیش از امتیازدهی به سه طرح پیشنهادی، از شرکت کنندگانی که کمک تصمیمی داشتند خواسته شد سهم هر یک از سه طرح پیشنهادی را در رسیدن شرکت به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت ارزیابی و سپس هر طرح پیشنهادی را براساس چهار معیار تعادل رتبه بندی نمایند.

3.4 معیار TOA

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

3.5 برنامه زمانی تاثیر مثبت تاثیر منفی

ما از برنامه زمانی تاثیر مثبت تاثیر منفی (PANAS) برای اندازه گیری سرشتی شرکت کنندگان/اثربخشی استفاده کردیم. PANAS ابزار روانسنجی است که برای اندازه گیری سازه های مستقل طبقه های وضعیت تاثیر مثبت و منفی و اجزاء دخیل تولید شده است. معیار PANAS مبتنی بر الگوی تعیین شده در واتسن و تلگان (1985) است. این معیار برای نشان دادن انسجام درونی، قابلیت اعتماد و پایداری در طول زمان بکا رمی رود (Crawford & Henry,2004; Russell & Carroll, 1999; Watson, Clark & Tellegan,1998).

امتیازات مثبت و منفی متعامد/ناهمبسته هستند یعنی عنوان آنها به طور بالقوه گمراه کننده است زیرا آنها دو سر یک مقدار نیستند. معیار اصلاح شده PANAS ما شامل 14 صفت مرتبط با تاثیر مثبت که برخی از آنها تابعند ( مثل خوشحال، راضی، خرسند) و بقیه فعال بودند (مثال مشتاق، قاطع، الهام بخش) می شد. معیار همچنین شامل 18 صفت از تاثیر منفی شامل برخی وضعیت های منفعل (مانند ناامید، نگران، بیمناک) و برخی وضعیت های فعال مانند (خشمگین) می شد. معیار شرکت کنندگان را ملزم به نشان دادن احساسشان با معیاری 5 امتیازی می کرد: (1) " بسیار کم یا اصلا"، (2) "کمی"، (3) "متوسط"، (4)"کاملا" و (5) "بسیار".

مطابق با پیشینه پژوهش، ما برای شناخت فاکتورهایی از معیار PANAS که در اندازه گیری وضعیت های تاثیر فعل/منفعل و مثبت/منفی به کار آیند، جستجو کردیم. شرکت کنندگانی که به معیار PANAS پاسخ دادند برای تعیین درجه پاسخگویی میان سوالات معیار و فاکتورهای تاثیری مثبت و منفی، با استفاده از تحلیل اصول اجزا مورد تحلیل شاخص قرار گرفتند. چرخش واریماکس با انتخاب معیار برای نگه داشتن متغیرهایی با مقادیر ویژه بزرگتر از 1.0 و فاکتور بارگذاری بزرگتر از 50. مورد استفاده قرار گرفت.

تحلیل مولفه های اصلی برای پرسش های تاثیر مثبت دو فاکتور قابل تفسیر داشت. 7 ویژگی مثبت فعال( مشتاق، الهام بخش، باهیجان، قاطع، قوی، علاقمند و بادقت) بر فاکتوری که ما آن را "مشتاق/برانگیخته" نامیدیم، بازگذاری شد. این فاکتور موضوع فرضیه 3 (H3) بود. شش خصوصیت مثبت دیگر (خوشحال، خوشنود، راضی، خوشبین، فعال و هوشیار) بر فاکتوری که ما آن را "شادی" نامیدیم، بازگذاری شد. در مجموع این 2 فاکتور، 70درصد تنوع برای پرسش های با تاثیر مثبت را تشریح می کرد. آلفای کرونباخ برای هر فاکتور جهت نشان دادن ویژگی هایی که بر اجزای اصلی مربوطه بارگذاری شده بود، محاسبه شد. سطوح ضریب آلفا (هر یک بالای 80 درصد) سطوح معنادار معیار اطمینان پذیری را نشان داد (Iacobucci& Duhachek,2003; Nunnally& Bernstein,1994). عنوان پیشین آنها موضوع فرض 3(H3) بود. دیگر فاکتورهای تاثیر مثبت با اهمیت مستقیم تلقی نشدند و در مدل تعاملی نداشتند و از این رو در این مقاله مورد بحث قرار نگرفتند.

به طور مشابه، تحلیل مولفه های اصلیبرای پرسش های تاثیر منفی دو فاکتور قابل تفسیر داشت.4 ویژگی منفی منفعل(ترسیده، خجالتی، گناهکار، خصمانه) بر فاکتوری که ما آن را "ترسیده" نامیدیم، بازگذاری شد. این فاکتور موضوع فرضیه 2 (H2) بود. شش خصوصیت مثبت دیگر (ناامید، مأیوس، منزجر، خشمگین، افسرده و تحریک پذیر) بر فاکتوری که ما آن را "ناامید" نامیدیم، بازگذاری شد. ویژگی هایی که این 2 فاکتور نشان می-داد، آلفای کرونباخ زیادی بیش از 70. داشت. عنوان پیشین آنها موضوع فرض 2(H2) بود. دیگر فاکتورهای تاثیر منفی با اهمیت مستقیم تلقی نشدند و در مدل تعاملی نداشتند و از این رو در این مقاله مورد بحث قرار نگرفتند.

3.6 متغیرهای مستقل و متغیر کمکی

ما یک متغیر مستقل (کاربرد کمک تصمیمی) و سه متغیر اندازه گیری شده (تحمل ابهام، تاثیر مثبت و تاثیر منفی)را در این بررسی در نظر گرفتیم. کاربرد کمک تصمیمی در دو سطح بررسی شد (با کمک تصمیمی، بدون کمک تصمیمی). تحمل ابهام و تاثیر منفی (همان گونه که پیشتر توضیح داده شد) بعنوان متغیرهای دوگانه در این مدل در نظر گرفته شدند (جدایی نقطه میانگین بالا/پایین)؛ تاثیر مثبت بعنوان متغیر پیوسته در نظر گرفته شد (متغیر کمکی)

3.7 متغیر وابسته

در این بررسی، متغیر وابسته، پیشنهادات شرکت کنندگان در مورد طرح های پیشنهادی سرمایه گذاری در نظر گرفته شد. از شرکت کنندگان خواسته شد امتیازاتی به سه طرح پیشنهادی اختصاص دهند که نشان دهنده عقیده آنها در خصوص اینکه هر طرح پیشنهادی چقدر بازده مالی دارد باشد. به یاد بیاورید که پروژه 3 طرح پیشنهادی سرمایه گذاری با بیشترین ابهام در نتیجه بود. متغیرهای مستقل کاربرد کمک تصمیمی (با کمک تصمیمی، بدون کمک تصمیمی)، تحمل ابهام(بالا و پایین) و تاثیر منفی(بالا و پایین) هستند. از تاثیر مثبت بعنوان متغیر کمکی استفاده می شود.

در H1 تعامل میان کمک تصمیمی و تحمل ابهام پیش بینی شد. این فرضیه مورد تایید قرار گرفت(F=5.096, p=.027). جدول 2، پانلB میانگین های مربوط را ارائه می کند که فرضیه 1 را مورد تایید قرار می دهند. می توان دید که کمک های تصمیمی تنها توسط افرادی به کار می رود که تمایل به استفاده از آنها دارند. در این نمونه، اینها افرادی هستند که تحمل ابهام پایینی دارند.

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

در فرضیه H2، تعامل میان کمک تصمیمی و تاثیر سرشتی منفی پیش بینی شد (خصوصا ترس). این فرضیه با (F=4.180, p=.045) تایید شد. در پانل Cجدول 2میانگین های مربوط را ارائه می کند که فرضیه 2 را مورد تایید قرار می دهند.می توان دید که کمک های تصمیمی تنها توسط افرادی به کار می رود که تمایل به استفاده از آنها دارند. در این نمونه، اینها افرادی هستند که اثر سرشتی منفی دارند (ترس).

در پانل Aجدول 2میانگین های مربوط را ارائه می کند که فرضیه 3 را مورد تایید قرار می دهند.اثر سرشتی مثبت (انگیختگی) به صورت معنادار و مثبت با حمایت از طرح پیشنهادی با ریسک/ابهام بالا (طرح پیشنهادی 3) همبسته است.

5. بحث و نتیجه گیری

این پروه تحقیقی انجام شد برای یادگیری این که چگونه کمک تصمیمی می تواند تصمیم گیری بودجه بندی سرمایه(انتخاب از میان گزینه های سرمایه گذاری) را تحت تاثیر قرار دهد در شرایطی که گزینه های سرمایه-گذاری درجات مختلفی از ریسک ابهام را نشان می دهند. به این معنا که هنگامی که گزینه های سرمایه گذاری تمام بازگشت سرمایه یکسانی را تضمین می کردند، محدوده تقریبی بازگشت سرمایه از پایین تا متوسط تا بالا در میان پروژه ها متفاوت بود. نتایج این تحلیل نشان داد که بعنوان روشی برای غلبه بر رفتار انتخاب ابهام گریز در تصمیمات سرمایه گذاری، کمک تصمیمی باید تنها برای زیرمجموعه ای از شرکت کنندگان موثر باشد. خصوصا شرکت کنندگان پذیرا آنهایی بودند که تمایل به تحمل ابهام پایین یا اثر سرشتی منفی بالا داشتند. مسلما تحمل ابهام، رفتار ثابت فردی است که تغییر آن مشکل است. اثر منفی(بخصوص ترس) اغلب محصول تجارب پیشین در محل کار است و به همین ترتیب ممکن است با تغییراتی در محل کار، اصلاح شود.

به طور مشابه، افراد تاثیر مثبت سرشتی(انگیختگی) را هنگامی که در جستجوی ریسک بودند نشان دادند. این با تحقیق پیشین خارج از حوزه کسب و کار همخوانی داشت. یک پیشینه پژوهشی غنی باتوحه به اثر سرشتی و سوابق و پیامدهای آن موجود است. این یافته ها حوزه های بالقوه برای پژوهش های آینده را با توجه به توسعه و پیاده سازی کمک تصمیمی موثر برجسته می سازد.

این بررسی برای نشان دادن تاثیر تفاوت های فردی در تصمیمات سرمایه گذاری و اثربخشی کمک تصمیمی انجام شد. نتایج اهمیت رفتارهای فردی در طراحی کمک های موثر برای تصمیم گیری و همچنین اهمیت محیط کار بعنوان مقدمه ای بر وضعیت اثربخش سرشتی را نشان داد. بررسی حاضر برای رشد بررسی تاثیر ابهام در نتیجه در تصمیمات سرمایه گذاری و عواملی که بر رفتار انتخاب ابهام گریز موثرند انجام شد.

در حالی که این مطالعه نگرش های افزوده به اثربخشی کمک تصمیمی را ارائه می کند، چندین محدودیت وجود دارد. اولین این که این مطالعه با کمک دانشجویان MBA بعنوان اعضای عملیاتی برای مدیران انجام شد. در شرکت های غیر متمرکز، مدیران در سطوح مختلف سازمانی در فرآیند بودجه بندی سرمایه دخیل هستند؛ در هر حال مدیران باتجربه بیشتر، انگیزه های متفاوتی دارند و ممکن است استراتژی سازمانی را با تصمیمات خود ترکیب کنند.

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.

نتایج این مطالعه مفهوم هایی برای کاربرد کمک تصمیمی و طراحی تصمیمات سرمایه گذاری در بر داشت. اما یافته های ما ممکن است به فهم بهتری از فرآیند تصمیم گیری در بافت بودجه بندی سرمایه بیانجامد. بسیاری از تصمیات مالیشامل درجاتی از عدم قطعیت هستند و فهم عواملی که این نوع از تصمیمات را تحت تاثیر قرار می دهند برای ارتقای قضاوت و کیفیت تصمیم گیری اهمیت دارد (Bonner,2008; Haka,2007; Loewenstein et al,2008). تحقیقات قبلی بر این پایه استوار بودن که انتاب های افراد تحت تاثیر اطلاعات مبهم در تصمیم گیری قرار می گیرند و فاکتورهای زیادی هستند که ریسک گریزی و رفتار انتخاب را تحت تاثیر قرار می دهند. ما یک متد بالقوه برای کاهش تاثیر ابهام نتیجه در رفتار انتخاب در تصمیات تخصیص منبع را بررسی نمودیم.

جهت مشاهده متن کامل، فایل ترجمه را دانلود نمایید.